In 2018 begon ik als zzp’er. Niet in een risicovol beroep, maar als journalist, tekstschrijver en videomaker. In die tijd heb ik enkele dagen in het ziekenhuis doorgebracht en heus ook wel eens griep of corona gehad, maar echt lang ziek ben ik niet geweest. Een paar dagen missen is nog wel te doen als zzp’er. Dat werk kun je meestal wel weer inhalen als je weer beter bent. Geen reden om zo’n veel te dure arbeidsongeschiktheidsverzekering (aov) te nemen, toch? Zeker omdat ik er echt niet genoeg voor verdiende. Dus heb ik geen arbeidsongeschiktheidsverzekering. Een paar jaar lang was dat geen probleem. Maar toen bleek dat een arbeidsongeschiktheidsverzekering als zzp’er wél nodig is.
Depressie
Nee, ik brak mijn arm niet. Kreeg geen kanker of een hersenbloeding. Gelukkig maar. Want dan is het ook erg ongelukkig als je geen vangnet hebt in de vorm van een arbeidsongeschiktheidsverzekering. Ik kreeg een depressie. En als je het niet meer positief kunt inzien en weinig energie hebt, dan zakt de motivatie ook weg. Zeker als het werk behoorlijk repetitief is. En dan wordt het steeds moeilijker om het gedaan te krijgen.
Niet je werk kunnen neerleggen
Om uit een depressie te komen, is vaak behandeling nodig. Dat is vaak intens en vermoeiend. Daaromheen heb je ruimte nodig om bij te komen en om aan jezelf te werken. Daarom leggen veel mensen in zo’n situatie hun werk grotendeels of geheel neer voor een langere periode. Maar als zzp’er zonder een aov als vangnet, kan dat dus niet, want dan heb je geen inkomsten meer en kun je de rekeningen niet meer betalen. Zo word je letterlijk gedwongen om aan het werk te blijven, terwijl je het eigenlijk niet aankunt, en duurt het extra lang voordat je weer een beetje de oude kunt worden. Had ik toen maar een aov gehad.
Geen arbeidsongeschiktheidsverzekering was naïef
Het stomme is dat het eigenlijk had kunnen weten. Ik ben zzp’er geworden nadat ik daarvoor bij een baan in loondienst – weliswaar ver onder mijn niveau – ook al in een depressie was geraakt, en als tiener ook al eens. Het zat er dus wel in dat het nog een keer kon gebeuren. Dat is om de een of andere reden nooit in me opgekomen. Eigenlijk heel naïef dus om geen arbeidsongeschiktheidsverzekering te nemen. Het loont dus om eens goed bij jezelf na te gaan of je bepaalde gezondheidsrisco’s loopt vanuit je verleden, erfelijkheid of je werk zelf.
Arbeidsongeschiktheidsverzekering als zzp’er nodig
Dus alsjeblieft, in het belang van jezelf en je gezin, tref voorzieningen voor arbeidsongeschiktheid als je zelfstandig ondernemer bent. Dat kan een arbeidsongeschiktheidsverzekering voor jou als zzp’er nodig blijken te zijn (goed de voorwaarden lezen!), maar je kunt je ook aansluiten bij een Broodfonds. Dat is een groep ondernemers die je doorgaans kent die samen maandelijks een bedrag in een fonds storten waar eenieder bij ziekte uiterlijk twee jaar lang een inkomen uit kan halen met goedkeuring van de anderen. Dat inkomen is navenant aan hoeveel je inlegt. Ook dat kan uitkomst bieden op het moment dat je als zzp’er om gezondheidsredenen niet kunt werken. Want dat kan ons allemaal op wat voor redenen dan ook overkomen, zoals het mij ook is overkomen.
Elders op deze website lees je meer over depressie, groepstherapie bij depressie en eenzaamheid als gevaar van thuiswerken, wat kan leiden tot depressiviteit.
